Wat een mazzel dat ik erbij was

Gert Talens
17 nov
3 minuten om te lezen

Hoe vaak heb ik ze tijdens mijn jeugd in Eext wel niet gehoord. De verhalen over het roemruchte voetbalverleden van mijn ooms. Vaak verteld tijdens de verjaardagsfeesten van mijn ouders. Dan zat de huiskamer vol. Mijn ooms aan de ene kant van de kamer naast elkaar en aan de andere kant mijn tantes. De huiskamer te klein, dus ging de kamerdeur er uit, haalden mijn broers en ik stoelen van boven en stond mijn moeder in de keuken de schaaltjes met prikkertjes klaar te maken. Prikkertjes met worst, zilveruitje en kaas, prikkertjes boterhamworst met augurk en losse stukjes worst en kaas. Het rook zo lekker en ik kon me maar moeilijk inhouden om niet stiekem een prikkertje te pakken.

‘Nou ben ik allèn nog over’, hoor ik mijn moeder zuchten als ik afgelopen zaterdag in de vroege avond een berichtje voorlees dat ik net van mijn nicht Henny heb gekregen. Haar vader, mijn oom Harm Jan, is in de nacht daarvoor op 94 jarige leeftijd in zijn slaap overleden. Ik kijk naar mijn moeder en voel haar tranen in mijn ogen prikken. Eens de huiskamer vol met de Talensbroers en hun vrouwen, nu alleen mijn moeder nog over.

Mijn oma Berendina Talens-Meertens en mijn opa Jan Talens kregen zes zoons. Beide grootouders werden geboren aan het eind van de 19^e eeuw en maakten tijdens hun leven grote armoede mee. Elke cent werd drie keer omgedraaid en de soberheid op oude familiefoto’s van toen is treffend. Maar ondanks die soberheid en armoede, stond mijn oma bekend om haar netheid en vriendelijkheid. Haar liefde spreidde ze uit over het hele gezin met mijn vader en zijn vijf grote broers Geert, Henk, Tinus, Harm Jan en Cor.

Toen mijn opa overleed en een aantal jaren later mijn oma in bejaardenhuis Dekelhem in Gieten woonde, zocht ik haar vaak op. Een tussenuurtje op de mavo, op naar oma. Om haar verhalen te horen. Over haar jeugd en over haar zoons. In haar prachtige oude Drents sprak ze met grote liefde over haar jongens. Jongens die zo goed konden voetballen. ‘Soms hing de waslijn vol met alleen maar voetbalkleren van de jongens.’

In de topjaren van de voetbalvereniging Eext speelde de club in de 2^e klasse van de KNVB. Betaald voetbal bestond nog niet en menig wedstrijd werd eind jaren 40, begin jaren 50 bezocht door een paar duizend toeschouwers. Vanuit de hele omgeving kwamen ze om te kijken naar dat fantastische Eexter team. En in dat team maakten in de voorhoede de drie Talensen Geert, Henk en Tinus furore. Later kwam daar Harm Jan nog bij. Ik was onder de indruk van hun verhalen. Oom Harm Jan die zelfs een keer werd uitgenodigd voor een scoutingswedstrijd voor jong Oranje. Toen ik dat voor het eerst hoorde, speelde ik die zaterdag met grote trots in mijn eigen blauwwitte Eextshirt.

Nu oom Harm Jan is overleden zijn aan die geweldige voetbalverhalen, verteld uit eerste hand, een einde gekomen. En dat maakt me verdrietig. Dus pak ik vandaag het jubileumboek van de voetbalvereniging Eext er maar eens bij. Verschenen in 1997, toen de club 55 jaar bestond. Het boek staat vol van wedstrijdverslagen en foto’s van rangen en standen. Maar wat ik vooral prachtig vind, zijn de elftalfoto’s. Foto’s waarop ik mijn stoere ooms in het 1^e elftal zie. En foto’s waarop ik mijn eigen vader zie, die ooit met zijn broer Cor in een elftal speelde. Terwijl ik naar mijn vader kijk, hoor ik zijn stem weer toen hij me zei hoe trots hij altijd was op zijn broers. Dat ze uit zo’n fijn gezin kwamen. Dat het niet makkelijk is geweest qua geld en hoe donker de oorlogsjaren waren omdat drie broers ondergedoken zaten en er angst en onzekerheid heerste. Maar dat er altijd liefde was.

Met weemoed denk ik aan mijn vader en mijn ooms en die fantastische verjaardagsavonden. Maar w at een mazzel dat ik erbij was en ik het nu kan opschrijven. Zo blijven ze gelukkig toch nog een beetje bij mij en mijn moeder. En dat maakt het allemaal ietsje minder alleen.

Wil je op de hoogte gehouden worden van nieuwe verhalen? Registreer dan je mailadres op https://www.gertspeelt.com/blog en krijg vervolgens gratis een bericht in je mailbox zodra een nieuw verhaal is gepubliceerd.