Onwerkelijk, dat is het. Vol afschuw kijk ik naar mijn mobiele telefoon, mijn vinger scrollend over het schermpje. Ik heb zojuist de buienradar-app geactiveerd en zie de weersvoorspellingen van het komende Pinksterweekend. Bij het aanschouwen van dit barre bericht lopen de rillingen me over het lijf. Regen, wind en temperaturen die liggen tussen 12-14 graden. Waar zijn de tijden gebleven van het mooie Pinksterweer?
Het is ergens in de jaren 80. Ik lig in mijn bed in mijn ouderlijk huis in Eext. Het is de eerste Pinksterdag, zo rond half 10 in de ochtend. Terwijl ik zweef in een wereld tussen wakker en droom, hoor ik van verre opeens Una Paloma Blanca van George Baker mijn kamer binnen vliegen. Een heerlijk gevoel komt over me. De fijne warmte van mijn bed, de loomheid van het moment, het verlangen naar wat deze dag gaat brengen, het bezorgt me een euforisch gevoel. Deze dag kan nu al niet meer stuk. Plotseling wordt mijn idyllische droomwereld onderbroken door een harde ‘test-test’, daarna wat gekraak om vervolgens weer over te gaan in het lied over de witte duif. Dit zou me van mijn geluksgevoel af kunnen helpen, maar het tegendeel is waar. Dat ik net de ‘test-test’ hoor, duidt erop dat de dag echt is begonnen! Ik stap uit bed, loop in mijn pyjama naar beneden en kijk uit het raam de Venakkers in. Daar zie ik ze staan, de wegafzettingen en de luidsprekers. Luidsprekers die langs het hele parcours opgesteld staan om straks het publiek te voorzien van deskundig commentaar en heerlijke muziek. Het ‘test-test’ is alvast de opwarming voor wat vanaf 13.00 uur staat te gebeuren; de start van de Wielerronde van Eext.
Als kind zijn de Pinksterfeesten in Eext voor mij het hoogtepunt van het jaar. Ik kijk er het hele jaar naar uit. Het begint de week ervoor met de eerste kermiswagens die zich opstellen op het kermisterrein. In de middagpauzes, wanneer ik van school naar huis fiets, zie ik dat er elke dag wat wagens bij komen. Ja gelukkig, dit jaar ook weer de zweefmolen! En kijk, daar komt net de grote vrachtwagen van de botsautootjes aan! Oh en ik hoop zo dat dezelfde goktent terugkomt, want ik heb nog waardepunten van vorig jaar. Na schooltijd rijd ik het kermisterrein aan de Hoofdstraat vaak even op. Ik kijk naar de mannen die bouwen. Ik bewonder de flonkerde prijzen in de schiettent. Ik luister naar de kermismuziek die tijdens het opbouwen over het terrein schalt. Ik vind het prachtig. Net als de jaren ervoor toen de kermis nog op de oude locatie te vinden was. Die locatie, op het kruispunt Schaapstreek-Hoofdstraat, bevond zich voor mijn oma’s huis. Mijn lieve oma Enting, met haar fantastische voornaam Femmechientje, die zelf ook zo graag haar rondjes draaide in de zweefmolen. Mijn lieve oma die voor al haar kleinkinderen een gulden had klaarliggen om te besteden op de kermis. Mijn lieve oma, die het echt niet breed had, maar haar kleinkinderen wilde verwennen met kermisplezier.
De wielerrondes, zoals ik ze in die jaren zie, vlak bij ons huis, zijn geweldig. Spektakel in de S-bocht van de Keukenhof-Eshof-Venakkers, grote snelheden bij de eindsprint op de Hoofdstraat en na afloop handtekeningen vragen van Bertje Wekema, Gerard Schipper en Piet Kleine. En met die handtekeningen in de ene zak, de brandende oma Enting-gulden in de andere zak, nog snel even, voor het eten aan, naar de kermis. Mijn gulden gaat naar de zweef. Met groot gemak duwt de zweefmolenman mijn bakje in de lucht, ik kan heel even zelfs op het dak van de zweef kijken, zo hoog ga ik. Als een Paloma Blanca vier ik het Pinksterfeest. Daarna met een duizelig en opgelaten gevoel naar huis om te eten. Maar niet te lang. Snel weer terug naar de kermis en dan tegen een uur of negen eens kijken bij café het Centrum en café de Rustende Jager of de muziekbandjes al aan het spelen zijn. Als klein kind kijk ik in het rond, als puber feest, dans en drink ik mee. De wandelingen terug naar huis, diep in de nacht, gaan in die tijd niet altijd in een rechte lijn. Dan snel mijn bed in, want morgen is er weer een dag.
Ik lig in mijn bed in mijn ouderlijk huis in Eext. Het is rond half 10 in de ochtend en het is nu de tweede Pinksterdag. Terwijl ik opnieuw in een half wakkere wereld zweef, galoppeert opeens van verre de statige Concours Hippiquemuziek mijn kamer binnen. Meteen ben ik wakker. Deze dag is het dorp vol met paarden, paardenkarren en ‘dikke’ paardenboeren. Ik heb niks met paarden, houd het liefst afstand, maar deze dag biedt me ongekende voordelen. Want een aantal dagen ervoor heb ik al bij Harm Mulder de Concours Hippique programmaboekjes opgehaald. Die ga ik vandaag verkopen en het fantastische daaraan is dat per boekje 10% van de prijs voor mij is. Bovendien geven veel mensen een fooi waardoor, als aan het begin van de middag alle bezoekers binnen zijn, ik mijn winst kan opmaken. Er zijn jaren dat ik tussen de 60 en 80 gulden verdien, waarvan verreweg het merendeel in mijn spaarpot verdwijnt. Maar niet alles, want met zo’n tien gulden op zak ben ik die namiddag de man op de kermis.
Zo beleef ik die geweldige Pinksterdagen in Eext. De dagen staan vol van spektakel, avontuur, vrolijkheid en losheid. Ik kan er geen genoeg van krijgen en wil ook niet dat het ophoudt. En dus vraag ik op zeker moment aan mijn vader of er eigenlijk in de avond van de tweede Pinksterdag nog iets te doen is. Mijn vader kijkt me aan: ‘Jazeker, vanavond is er een optocht’. Een optocht? Wat gek dat ik daar niets over gehoord heb. Is me dat in alle drukte ontgaan? ‘Een optocht pap?’ ‘Jazeker kerel’, glimlacht hij, ‘de optocht van de lege portemonnees.’ Het duurt een poosje voordat ik het begrijp. Met een grijns kijk ik naar mijn spaarpot en denk; die optocht, daar hoef ik niet aan mee te doen dit jaar.
Ik kijk nog een laatste keer naar de weersvoorspellingen voor het komende Pinksterweekend. Opeens maakt het me niet meer uit dat het bar en boos gaat worden. Ik weet het nu heel zeker. Ik krijg het dit weekend niet koud want de herinneringen aan toen geven me een heerlijke warmte!
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe verhalen? Registreer dan je mailadres op https://www.gertspeelt.com/blog en krijg vervolgens wekelijks gratis een bericht in je mailbox zodra een nieuw verhaal is gepubliceerd.