Je hebt van die dagen met van die gebeurtenissen. Je ziet iets en je weet, dit zal ik me lang blijven herinneren. Die keer dat Van Basten scoorde in Hamburg, Rensenbrink op de paal, de eerste wedstrijd van Suarez In Groningen. Allemaal fantastische momenten. Maar één moment steekt er voor mij met kop en schouders boven uit. Het was 17 december 2000. Ik sta op staantribune Langezijde van het roemruchte Oosterparkstadion van FC Groningen. Het is de wedstrijd tegen Feyenoord. Altijd beladen. Het stadion zit, staat, hangt bomvol! Ik dein mee met de lichamen van de sta-tribune.
Die middag staat er een debutant in het veld bij Groningen. Nog maar 16 jaar oud. Is dat niet wat heel erg jong? Ene Arjen Robben, afkomstig uit Bedum. Zit nog op de middelbare school, maar traint na schooltijd al bij de grote jongens van Groningen. Het publiek om me heen schampert wat. Zo’n ventje. Wat moet dat nou?
Samen met vele nuchtere Groninger supporters kijk ik die middag. En iedereen daar in het stadion ziet het onmiddellijk. Hier voetbalt een antilope. Een hemels geschenk uit de Groninger klei. Robben dartelt, sprint, passeert, truct en doet gewoon wat ie wil met de bal. De Feyenoorders kijken er scheel van. Ik kijk ook scheel. Ik weet niet wat ik meemaak. Wat een onvoorstelbaar groot talent voetbalt hier op slechts vijf meter van mijn neus. En ook toen al, bij zijn eerste wedstijd in het betaalde voetbal, verlaat hij geblesseerd het veld. Eruit geschopt door zo’n havenarbeider uit Rotterdam. Als hij gewisseld wordt in de 88e minuut krijgt dit jongetje een ovationeel applaus. Het Oosterpark en ik zijn diep onder de indruk.
Het is tien jaar later als hij op 11 juli 2010 zijn belangrijkste goal mist. De WK finale in Johannesburg tegen Spanje, de 62e minuut. Wesley Sneijder passt, Robben komt alleen op doelman Casillas af. Ik hou mijn adem in, heel Nederland houdt zijn adem in. Robben schiet, maar die verrekte dikke teen van de Spaanse doelman zit het succes in de weg. De bal gaat naast en je realiseert je dat dit het moment was! Het moment waar iedereen vervolgens nog jarenlang aan terug zal denken. Maar dan, drie jaar later komt er gelukkig toch eeuwige roem voor de man van glas. Op 25 mei 2013 scoort Arjen Robben, in diezelfde 88e minuut als dat hij in Groningen bij zijn debuut gewisseld werd, zijn belangrijkste goal uit zijn carrière. Champions League winnaar Robben is DE man op Wembley. In een interview na tijd zegt hij dat hij blij is om nu van zijn falend imago af te zijn. Falend? Falend? Al die lapzwanzen, zeikerds, zeurders en betweters die altijd maar commentaar op hem hadden, bezorgden die hem een falend imago?
Vandaag is in het nieuws dat Arjen Robben, één van de grootste voetballers ooit, stopt met voetballen. Het zat er natuurlijk aan te komen, maar toch kocht ik voor het komende seizoen weer een seizoenkaart. Voor de club, maar vooral om Robben live in het shirt van de FC te zien. Om dan het komend jaar ook getuige te zijn van zijn laatste wedstrijd van zijn imposante voetbalcarrière. Het mag helaas niet zo zijn. Dus resten alleen nog de herinneringen, de foto’s en de beelden. Want die hebben we gelukkig nog. Op https://www.youtube.com/watch?v=Wwx0ufM28M4 is te zien wat ik ooit live zag. Een klein kereltje dat laat zien hoe je dient te voetballen. Met lef en flair, alles of niets! Uut Grunn.
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe verhalen? Registreer dan je mailadres op https://www.gertspeelt.com/blog en krijg vervolgens wekelijks gratis een bericht in je mailbox zodra een nieuw verhaal is gepubliceerd.
Comments