top of page
Zoeken

We worden kampioen

Het is vrijdagavond twee voor twaalf als ik na een lange dag thuis op de bank plof. Die ochtend ging om zes uur al de wekker en gaf ik om half negen mijn eerste les aan een klas vol pabostudenten. Vervolgens om vier uur in de middag de hogeschool uit om in de auto te stappen richting Groningen voor een wedstrijd van mijn FC en daarna dan weer terug naar huis. ‘Tja, het is me het dagje wel geweest’, mompel ik wat voor me uit. Op dat moment klinkt een klagelijk gemiauw vanuit het poezenmandje. Een ietwat chagrijnig uitkijkende kat Ayden loert naar mij waarbij hij zijn linkeroog open en zijn rechteroog dicht heeft. Terwijl de kat mij zo aankijkt moet ik denken aan een lied van Daniel Lohues De Schipper en de Duuvel. Hij zingt in die schitterende blues over een schipper die de duivel ontmoet, waarbij de duivel de schipper aankijkt. Hij keek mij recht in ’t linkeroog. Dan richt ik me tot de kat. ‘Ja het is goed kereltje, ik zal mij stil houden, slaap maar lekker verder.’ Een kort miauwtje volgt waarna de kat zijn beide ogen weer sluit en verder droomt.


Tja dromen. Dat deed ik vanmiddag toen ik in de auto vanuit mijn werk in Deventer naar Groningen reed. Op weg naar de Euroborg waar mijn FC Groningen zou gaan strijden tegen ADO Den Haag. Een strijd om plaats drie in de stand van de KeukenKampioen Divisie. Dat is wel even slikken overigens, die KKD. Een ploeg als Groningen hoort daar niet zeg ik maar steeds tegen mezelf met halfgesloten ogen. Maar als ik ze open doe dan zie ik een stroef voetballend elftal, met weinig passie en inzet, met veel fouten en vooral met veel angst. Maar vanavond niet, denk ik dus als ik onderweg ben. Vanavond gaan we winnen met mooi voetbal bovendien. We zullen die Haagse Hopjes wel even laten zien hoe je moet voetballen. Ja, die Hagenezen zullen van een koude kermis thuiskomen.


Maar zeven uur later, als ik zwager Bart Jeroen bij zijn moeder in Assen heb afgezet en ik daarna door het Noord-Drentse land terugrijd naar de polder, doe ik de verwarming maar een paar graadjes hoger. De koude kermis is voor mij en is kouder dan me lief is. Want nadat we met 0-1 verloren hebben, is plaats drie uit het zicht en staat Groningen weer in een vertrouwd rechter rijtje op plaats elf.


‘Ze worden gewoon kampioen hoor Gert’, zegt vriend Marcel een paar weken geleden tegen me. Ik kijk hem wat meewarig aan. Bijzondere jongen die Marcel. Altijd al geweest. Lief, vriendelijk, behulpzaam en betrouwbaar, maar ook met bijzondere humor. ‘Want weet je, ze winnen dan wel niet alles maar ze domineren wel alle wedstijden. Dat ze nu nog niet winnen en nog wat geluk missen, dat is maar tijdelijk. Trainer Lukkien krijgt het echt wel op de rit. Echt, ze worden gewoon kampioen dit jaar.’


Maar hoe hoog ik Marcel en zijn voetbalkennis ook heb zitten, ik weet het nog niet zo. Ik zie vooral een stroef spelend team en erger me aan de ogenschijnlijke tamme inzet en het technisch onvermogen van veel spelers. Als ik mijn werk zo zou doen zou ik snel ontslagen worden, denk ik regelmatig als ik weer eens bij een Groninger speler de bal van zijn voet zie springen. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat hier spelers rondlopen die een jaarsalaris opstrijken van meer dan 250.000 euro en zo matig presteren?


Als we na de wedstrijd Stad uitrijden zeg ik tegen Bart Jeroen: ‘We zijn knettergek dat we nog steeds gaan kijken. Jij helemaal uit Amsterdam, ik uit de polder.’ Een antwoord laat niet lang op zich wachten. ‘Ach welnee man, het is toch leuk. En die KKD of eredivisie, wat maakt dat nou eigenlijk helemaal uit?’ Even kijk ik naar rechts om een blik van zijn gezicht op te vangen om te peilen wat hij bedoelt. Ik kan het niet goed zien maar vermoed een grijns en weet dat we de volgende keer gewoon weer gaan om te kijken of het lek dan wel boven is en we kunnen gaan geloven in wat vriend Marcel eerder voorspelde: we worden gewoon kampioen!




 

Wil je op de hoogte gehouden worden van nieuwe verhalen? Registreer je dan op https://www.gertspeelt.com/blog en krijg vervolgens gratis een bericht in je mailbox zodra een nieuw verhaal is gepubliceerd. Wil je mijn boek ‘Kunnen we het nog aan?’ met daarin meer dan 100 verhalen? Kijk dan op https://www.gertspeelt.com/boek.

Recente blogposts

Alles weergeven

Virga Jesse

Wat een week

Comments


bottom of page