Als jij straks daar bent en ik hier in de polder, dan zou het zo maar kunnen dat ik nog wel eens aan je denk.
Bijvoorbeeld dat ik, als jij daar straks een duik neemt in zo’n fris Fins meer, dan terugdenk aan hoe je je zwemdiploma A behaalde. Dat je, met je tengere lichaampje, heel goed je best deed, maar dat alle andere kinderen sneller zwommen. Veel sneller zelfs. Want toen zij al twee baantjes hadden afgelegd, tikte jij net je eerste aan. Je keerde om en zwom je tweede baantje waarbij alle anderen je al tegemoet kwamen. Dus kon het ook niet anders dan dat na nog een baantje, jij opeens weer gelijk lag met de anderen, zij het wel dat je 50 meter minder had gezwommen. Maar ja, wie let daar nou op? En dus, toen alle anderen daarna het bad uitstapten omdat ze de vereiste afstand hadden gezwommen, deed jij vrolijk mee. Zo, dat deel zat erop. Kom maar op met het diploma.
Of dat ik, als jij daar straks je eerste schooldag meemaakt en al die dan nog vreemde Finse ogen jou aankijken, dan even denk aan jouw eerste schooldag hier. Dat je kleine handje in mijn hand vastgeklampt zat en je iets harder kneep toen al die vreemde ogen naar je keken. En dat ik je daarna achterliet en toen ik thuis was, in mijn stoel plofte, een poos zat en vaak even diep zuchtte.
En dat ik, als jij daar straks de Finse bossen verkent, met je scherpe oog zoekend naar vogels en andere dieren, dan even denk aan onze struinpartijen door de bossen hier. Dat we voor dag en dauw opstonden en op de Veluwe door het struweel struinden op zoek naar wilde zwijnen en edelherten en we betrapt werden door twee boze boswachters omdat we onverwacht in een stiltegebied terecht waren gekomen waar het streng verboden was om te zijn. Dat die ene boswachter heel boos was, maar de andere wel inzag dat we echte natuurliefhebbers waren en er dus met een vermaning afkwamen in plaats van een boete van 95 euro per persoon.
Maar ook dat ik, als jij je daar straks wat eenzaam of ziekig voelt, dan even denk aan de momenten dat je hier niet op en top was. Dat ik je op mijn armen meenam naar het ziekenhuis voor buisjes in je oren, dat je zo onbeweeglijk stil op het Berlijnse ziekenhuis bed lag met een gebroken pols en ik naar je glimlachte maar ondertussen de pijn in mijn eigen pols voelde. Dat ik een pleister op je bebloede knie deed omdat je was gevallen bij het spelen en je daarna weer naar buiten ging om verder te spelen en ik je nog even nakeek of het wel goed ging. Dat je, toen je tijdens de coronalockdown lusteloos achter je beeldscherm zat waarop je docenten je iets probeerden te leren maar jij dieper wegzakte in je sombere gedachten, dat ik je dan even een knuffel gaf en in je oor fluisterde dat het wel goed kwam, maar terwijl ik je kamer verliet zelf ook de twijfel voelde bij die woorden. En al die keren dat ik je een beschuitje en kopje kippensoep kwam brengen om je weer wat aan de beterende hand te krijgen na een griepje omdat mijn soep immers zo helend is.
Dat ik, als je straks in een Fins museum naar schilderijen en beelden kijkt en probeert te ontrafelen wat het is en betekent, dan even terugdenk aan al die keren dat we door musea slenterden en jouw hoofd eigenlijk nooit te vol was en je altijd ook nog even in die andere zaal wilde kijken om te zien wat daar was. Dat we genoten van de kunst- en archeologiemusea in Amsterdam, Londen, Parijs, Berlijn, Rome, Napels, Athene, Oslo, Kopenhagen, Sofia, Assen en Eext. En dat ik zo blij was dat je me vanuit het Victoria en Albert museum in Londen belde omdat jij daar toen met school was en me wilde laten zien hoe mooi het was.
Ja lieve jongen, als jij straks daar bent en ik hier in de polder in mijn stoel zit en af en toe zucht, dan zou het maar zo kunnen dat ik nog wel eens aan je denk.
Op zondag 6 augustus vertrekt zoon Jesse naar Finland om als Rotary Youth Exchange student aan een jaaruitwisseling mee te doen. Gedurende dit jaar zal hij in drie gastgezinnen verblijven en meedraaien op een Finse middelbare school.
Wil je op de hoogte gehouden worden van nieuwe verhalen? Registreer je dan op https://www.gertspeelt.com/blog en krijg vervolgens gratis een bericht in je mailbox zodra een nieuw verhaal is gepubliceerd. Wil je mijn boek ‘Kunnen we het nog aan?’ met daarin meer dan 100 verhalen? Kijk dan op https://www.gertspeelt.com/boek.