Van de één krijg ik een appje met de tekst: Gert, F-A-N-T-A-S-T-I-S-C-H, je moet wel 30 centimeter boven de grond zweven nu. Van de ander lees ik: That’s huge mister Kurt. Weer een ander appt: Superleuk! Gefeliciteerd. En een vierde laat me met een dubbele Wauw weten dat ze erg onder de indruk is. Het zijn reacties van vrienden die ik kort daarvoor een audiofragment gestuurd heb met de begeleidende tekst: Wow! Mijn verhaal van vorige week is besproken op radio KYW in New York. Wat zij dan nog niet weten is dat het bestand gegenereerd is door een AI programma en dus een deepfake is.
In de Volkskrant van dit weekend lees ik een artikel over kunstmatige intelligentie. Een interessant stuk over de almaar groeiende mogelijkheden. Zo lees ik dat het mogelijk is om een document te uploaden waarna je het als geluidsfragment terugkrijgt waarin twee stemmen jouw ingezonden stuk analyseren en duiden.
Is het werkelijk zo eenvoudig? Dat moet ik uitproberen! Dus zoek ik het verhaal dat ik vorige week schreef en voer het in op de website van notebooklm. Het duurt even maar dan verschijnt een berichtje dat het fragment klaar staat. Ik klik op de playbutton en hoor een Amerikaanse vrouwen- en mannenstem met elkaar praten over mijn verhaal. ‘So our deepdive today starts with a blogpost from this teacher in the Netherlands called Gert’, waarna in een ruim zeven minuten durend gesprek mijn verhaal wordt beschouwd en geduid. Als laatste hoor ik: ‘Who are the teachers who made a difference in your life and how can you pay that forward?’ Als een soort van overpeinzingsopdracht wordt de luisteraar aan het denken gezet en even voel ik me een beetje trots op wat mijn stukje teweeg heeft gebracht. Maar precies dan lees ik opnieuw de kop boven het krantenartikel: De gevaren en mogelijkheden van AI waarna ik weer met beide voetjes in de polderklei sta. Want ja, het gesprek dat ik hoorde, is toch echt een deepfake.
Kort nadat mijn vrienden me hun enthousiaste berichtjes hebben gestuurd, app ik ze de waarheid terug. Al snel komen de reacties: waanzin, on-ge-lo-fe-lijk, echt en nep is niet meer te onderscheiden, beetje griezelig. Ik kan het alleen maar beamen. Kunstmatige intelligentie kan inmiddels van alles maken waarvan niet te achterhalen is of het waar is of niet. En of dat nu een zegen is?
Trouwens, wat zouden mijn twee Amerikaanse deepfakecommentatoren hiervan vinden? Om dat te weten te komen laat ik dit verhaal door het AI programma rollen. En wat blijkt? De twee zijn het eens met mijn wantrouwen. ‘It is a kind of creepy, isn’t it?’, hoor ik de ene zeggen waarna na de ander antwoordt: ‘Isn’t anything exactly authentic anymore?’ Hoe bizar, twee AI-stemmen die angstig zijn om wat AI kan doen.
Ietwat somber door mijn eigen gedachten én die van mijn twee Amerikaanse nepvrienden, kijk ik op van mijn toetsenbord en staar wat naar buiten. Wat is echt en wat is nep? En is dat wat echt lijkt wel echt echt?
En dan klaart het wat bij me op. Want als wat echt lijkt niet echt is, dan zijn natuurlijk die teksten van de afgelopen week van asielminister (ook hier wordt gewerkt aan uw terugkeer) Faber en van Geert (het land uit met dat tuig en Halsema mag mee) Wilders natuurlijk ook een deepfake.
Toch?
Wil je meer verhalen van me lezen? Kijk dan eens op https://www.gertspeelt.com/ Je kunt daar ook mijn boek ‘Kunnen we het nog aan?’ bestellen met daarin meer dan 100 verhalen.
Kommentit